Apelacja – przedmiot zaskarżenia.

Od wyroku sąd pierwszej instancji stronom przysługuje środek odwoławczy w postaci apelacji.
Wyrok można zaskarżyć w całości lub w części. Można także zaskarżyć brak określonego rozstrzygnięcia. Przedmiotem zaskarżenia może być również samo uzasadnienie orzeczenia.
Odwołujący się może zaskarżyć jedynie rozstrzygnięcia lub naruszenia jego prawa lub szkodzące jego interesom.

Treść środka odwoławczego.

Odwołujący się powinien wskazać zaskarżone rozstrzygnięcie lub ustalenie, a także podać, czego się domaga. Środek odwoławczy pochodzący od oskarżyciela publicznego, obrońcy lub pełnomocnika, powinien ponadto zawierać wskazanie zarzutów stawiany rozstrzygnięciu oraz uzasadnienie.
Odwołujący się może również wskazać nowe fakty lub dowody, jeżeli nie mógł powołać ich w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji.
Środek odwoławczy wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie.

Termin do wniesienia apelacji.

Termin do wniesienia apelacji wynosi 14 dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem.

Przymus adwokacki.

Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratora, powinna być sporządzona i podpisana przez obrońcę lub pełnomocnika.
Do apelacji dołącza się odpowiednią liczbę odpisów dla stron przeciwnych. Do apelacji wnoszonej do sądu apelacyjnego dołącza się dodatkowo jeden odpis.

Odmowa przyjęcia apelacji.

Prezes sądu pierwszej instancji odmawia przyjęcia środka odwoławczego, jeżeli wniesiony został po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo niedopuszczalny z mocy ustawy. Na zarządzenie odmawiające przyjęcia środka odwoławczego przysługuje zażalenie.

Rodzaje orzeczeń sądu odwoławczego.

Po rozpoznaniu apelacji sąd odwoławczy orzeka o utrzymaniu w mocy, zmianie lub uchyleniu zaskarżonego wyroku w całości lub w części. Dotyczy to odpowiednio rozpoznania środka odwoławczego od uzasadnienia orzeczenia.
Sąd odwoławczy zmienia zaskarżony wyrok, orzekając odmiennie co do istoty lub uchyla go i umarza postępowanie. W innych wypadkach uchyla wyrok i przekazuje sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania może nastąpić wyłącznie w wypadkach wskazanych w art. 439 § 1 kpk i art. 454 kpk lub jeżeli jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu sądowego w całości.

Podstawy odwoławcze.

Wyrok ulega uchyleniu lub zmienia w razie stwierdzenia:

• obrazu przepisów prawa materialnego;
• obrazu przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia;
• błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia;
• rażącej niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowanie środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka.

Niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli wystąpią bezwzględne podstawy uchylenia wyroku wymienione w art. 439 kpk.